Bu dünya ne sana ne de bana kalmaz

"...dünya ne sana ne de bana kalmaz..Sultan Süleyman'a kalmadı böyle hiçbir kitap yazmaz."Sene 1988, Aralik. Bursadan Bandirma´ya yol alicak olan otobüsün icinden, sezen aksunun parcasi caliyordu. Hava buz gibiydi, genc cift otobüse binmeye sabirsizlaniyordu.

"Bandirmaya giden yolcu kalmasin!" 

Nihayet otobüscü biletleri kontrol etmisti, genc cift otobüse en ön siradan koltuklara oturmustu. Otobüs kalkdi ve yol almaya basladi. Radyo da Sezen Aksu´dan calan parca onlara eslik ediyordu.  

"Kaç sene oldu, zaman durdu. Deniz öyle hep aynı dünya bilinmez, 

taş duvar aynı kaldı. Ümit öylece kaldı da Ümit edeni söyle kim aldı... Bu dünya ne sana ne de bana kalmaz, Dünya ne sana ne de bana kalmaz..Sultan Süleyman'a kalmadı böyle hiçbir kitap yazmaz..."

Aradan 26 yil gecti.. O Cift benim annemle babam di. Suan Bursadan bandirmaya yol alan otobüsde camin kenarinda oturuyorum. Bende ayni parca yi Mabel Matiz´in yorumundan dinliyorum. Sarki alip götütüyor beni uzaklara. Düsüncelere daliyorum.Annemle Babam bu yaz 25 sene evliliklerini kutlayacak. Nasil bir uzun zaman.. 25 sene, dile kolay. Düsünüyorum. Bir insan sevdiginden ne zaman ayrilir? Yada bir dakika, bastan alayim: Bir insan sevdiginden hic ayrilir mi? Ayrilik nedir ki? Duygularin, sevginin, dostlugunun bittigi an mi? Yoksa sartlar mi öyle gerektirir? Bir "Beraberlik" ne kadar sürer ki?

Ömür boyu. Bir an. Istedigin kadar. Düsünemedigin kadar. Hic bir umut birakmaz bazen kader... Bazen bitti dersin. Buraya kadar, ve bundan ötesi yok. Geri dönüsü yok.  Ne fazla neden´e, nede fazla söze gerek yok. Bilirsin cünkü olmaz. Her söz daha fazla yakar canini.

Sonra icinden bunlari sayiklarken, bir an gelir, bu neyin nesi dersin. Anlam veremezsin. Dur demek istersin. Yasanan anilar hatrina belki demek istersin.. Bitse bile adini ayrilik koymak istemezsin, tutmaya gücün kalmaz ve bu icine dert olur.. Ama Merak etme, Kimler gelip gecti bu dünyadan, sanma ki bunun hesabida senden sorulur..

 "Kaç devir geldi, kaç nesil geçti... Yürek öyle sevda yollar kavuşmaz, hasretin ne tadı kaldı.. Sabır öylece kaldı da, Sabredeni söyle kim aldı..." 

Anons duyurulunca düsüncelerimden kopariliyorum. "Sayin yolcularimiz, ilerliyen dakikalarda Bandirma otogarina girmis bulunmakdayiz."Cantam ve düsüncelerimle birlikte otobüsden iniyorum. Hava günesli.Huzurluyum. Aklimda tek birsey var:

 

Bu dünya Sultan Süleyman'a kalmadı, sanada banada kalmaz.