Carsamba aksami, kisik sesle silanin sarkilari esliginde düsüncelere daliyorum. Bir insanin kendisini iyi his etmemek icin ne gibi bir nedeni olabilir? Bu soru gözüktügü gibi kolay degil, hemde hic.. Düsünceler icinde kayboluyorum. Sanirim bunu hepimiz yapiyoruz ,ara sira. Kim bilir kimler kimin yüzünden daliyor uzaklara, hayallere, düsüncelere, belkide bogulurcasina, o kadar derin.. Ya mutlu olmak icin nedenlerin? Bazen karsina okadar büyük bir mutluluk cikar ki, onu nereye saklicagini bilemezsin. Belkide böyle bir mutlulugu kendine yakistiramazsin, ne yapicagini bilemezsin, elin ayagin birbirine dolasir.. Alisik degilsin cünkü. Bazen kendinle, bitmek bilmeyen dertlerinle, hayatinla okadar mesgul olursun, öyle bir hale gelirsin ki o mutlulugu yasayamazsin. Hayatinda sanki cok büyük bir molaya ve buralardan uzaklasmaya ihtiyacin varmis gibi gelir. Bazen sadece ailenle arkadaslarinla kalip zaman gecirmek bazende sadece yanliz kalmak istersin. Bazen herseyi konusmak, birsürü seyler anlatmak, sabahlara kadar sohbet etmek ama bazende hicbirsey söylemek istemezsin. Karmasiklar icinde gecer günlerin. Icinde sanki cok fazla birikmis seyler var, ve suan onlari nereye koyucagini bilmiyorsun. Hatta sanki bir agirlikmis gibi his edersin. Konusmak istediginde bogazini dügümleyen seyler. Yada sevindiginde kendini senden alicak seyler. Iyimi kötümü artik secemiyorsun. Ama bir seyi iyi bilirsin: bu duygular artik seni kontrol altina almis, o yüzden:
"Hic durma, koy saki içicez"
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder