DIKKAT ERROR !

Ben ki market raflarin önünde durarken, sanki hayatin kararini aliyormus gibi, saatlerce hangi cukulatayi sececegini bilemeyen, yese suc yemese suc, heyecani artik sadece restoranda sparis ettigi yemegi gelince yakalayan, ondan önce on saat menü ye bakip ne yiyip ne icecegine karar veremeyen ve bunun yüzünden umutsuzluga kapilip "depresyon-sendromunun-baslangicini" yasayan, hayatimin hakkinda ki kararlari nasil vericem?! En sevdigim isi bile yapasim yok, koleksiyon olusturmam gerekiyor ama kafam patliyor, bir ton kalip, dikis, kumas, tasarim ve bombos doldurulmayi bekleyen kagitlar beni bekliyor ama umursamiyorum. Bu gidisle beyaz kagitlara karsi bir fobim olusucak.. Bir an önce ise koyulmaktansa, "üniversite hayatimda bir asistan mi tutsam acaba" diye düsünüyorum, ve acayip mantikli geliyor, o durumdayim düsün yani. Düsünülcek okadar sey var, ama benim kendimi yerlere yerlere atip yuvarlanasim var.  Okudugum dalin sanki tek anlami "yazin acaba ne giysem" mis gibi davraniyorum.Bana vucudumun hangi bölgesinden daha kac cm vermem gerektigini sorsan, iki dakikada hesaplarim. Bu arada Ilham patlamasi yasiyorum, agzimdan dökülüyor sözcükler ama okadar birikmis ki, artik bir karmasa olusmus icimde. Bir okusan, anlamli olan hic birsey cikmaz icinden, gördügün gibi. Gerci bir baslasam, o strese girsem yine, corap sökügü gibi gelicek hersey. Staj icin hazirlayacagim portfolioyu da yetistiririm, ay sonunda koleksiyon icin olusturmam gereken outfiti de dikmis olurum. Bunca telas icinde sömestr sonunda 6 Kilo veriririm artik herhalde. Gecen sömestride hesaplarsam etti toplam -12, yazin gidip hic sıkıntı zahmet cekmeden krallar gibi tatilimi de yaparim, üstüne hatta rahat +5 Kilo alabilirim , etti hala -7. oh miissss! Ben plan projeyi yaptim bile!Ben hala neyin derdindeyim..... Haftaya provasi yokmus gibi gerizekali gibi burda oturuyorum! Oysa yattigim yerden bir kalksam, hersey cözülecek, atomu parcalicam ama bi türlü kalkamiyorum ki, bir kalksam neler olacak halbuki..  dur,dur 2 dakika daha, simdi kalkicam..